Mopperen

Het is koud, het miezert en de lente lijkt nog ver. Ik heb zojuist ontdekt dat mijn schuifpui stuk is waardoor hij niet meer goed sluit. De handdoeken die ik dit weekend waste, liggen nog altijd in de droger en niet in de kast. Het portier van mijn auto heeft kuren. De wortels die ik door mijn salade wilde doen bleken beschimmeld. Mijn peuter is al een week slecht aan het slapen en veel en hard aan het gillen. Allemaal uitstekende redenen dus om te mopperen. Want mopperen is gemakkelijk.

Onlangs had ik een bespreking over een cliënt. De casemanager dementie, de mantelzorger en ikzelf zaten bij elkaar. We hadden het ook over mopperen. Kennelijk zijn de emotie van klagen en de woorden die bij onvrede horen makkelijker voor iemand met dementie terug te halen, dan vertellen hoe leuk iets was. Of hoe iets als prettig is ervaren. Dus het gezellig zitten kletsen met de hulp en haar man onder het genot van een wijntje werd later verteld als een onaangename invasie van haar privacy. Of speelt er meer?

Zou ook meespelen dat de cliënt die we bespraken haast angstvallig iedere hulp buiten de deur probeert te houden? Hij is van mening dat hij nog heel goed in staat is om alles zelfstandig te doen. Het moet een heel onprettige ervaring zijn om te merken dat sommige dingen niet meer zo goed gaan. Ik kan mij dan voorstellen dat het haast als verraad aan jezelf voelt als je het gezellig had met de hulpverlener die je zegt niet nodig te hebben. Om het recht te breien wordt de ervaring als negatief bestempeld en dan kan het mopperen beginnen.

Het blijft helaas giswerk, naar het waarom van het mopperen. Belangrijker is misschien wel hoe er mee om te gaan. Zoals bij zoveel ervaringen in het leven, is het cruciaal dicht bij jezelf te blijven maar zeker de gevoelens van de ander niet te negeren. Dus twijfel niet te veel na de gezellige borrel die later wordt afgedaan als een onaangenaam bezoek. Bevestig wat je ziet en hoort, bijvoorbeeld door te zeggen: “Ik zie dat het u boos maakt”. Wellicht dat de cliënt door zich gehoord te voelen kalmeert en het gesprek weer aan kan gaan. Andere tip die ik onlangs hoorde? “Ik zei tegen mevrouw ‘ben je weer aan het mopperen? Nou, mopper maar even lekker een half uur, gaan we daarna thee drinken’. Werkte altijd!”.

Wat zijn uw ervaringen met mopperaars? Hoe pakt u het aan?