Eeuw van de Mantelzorg

We vieren wat af. Nationale ouderendag. Week tegen eenzaamheid. Nationale patiënten dagen. En binnenkort, op 10 november, de Dag van de Mantelzorger.
Stuk voor stuk belangrijke thema’s. Thema’s die aandacht nodig hebben. Dus zo’n speciale dag of week is op z’n plaats. Het onderwerp op de agenda, het thema in beeld. Maar welk onderwerp krijgt één dag, en welk onderwerp maar een hele week? En sommige zaken zelfs een maand: zo staat oktober in het teken van stoppen met roken.

Eigenlijk is het jammer dat deze belangrijke onderwerpen niet permanent in de belangstelling staan. Wat is er voor nodig om de maatschappij er van te doordringen dat mantelzorgers een zeer waardevolle rol innemen? Want om deze mensen slechts één dag in het zonnetje te zetten, ze een bloem te geven of een kus op de wang, dat is toch veel te weinig?!

Ik pleit voor de Eeuw van de Mantelzorger. Want echt ontlasten doet die ene bijzondere dag in het jaar natuurlijk niet. Een deel van de mantelzorgtaak overnemen, dat zou mooi zijn. Natuurlijk kan geen hulpverlener die tijdelijk de taken van ondersteuning of zorg overneemt de last van het mantelzorgen wegnemen. Net zoals een gezellig uitje naar het tuincentrum de eenzaamheid van een alleenstaande oudere niet oplost, laat staan een avondje bingoën.

Hoewel ik van mening ben dat alle kleine beetjes helpen, lijkt het me nóg beter om de mantelzorger structureler te ondersteunen. Dus door hem op gezette tijden even uit zijn rol te halen, hem echte vrije tijd te gunnen en zijn eigen dingen te laten doen. Want wat zal dàt goed doen. De regelmaat van het ontspannen zal de zwaarte die het mantelzorgen met zich mee kan brengen verlichten. Verheugen op iets leuks geeft goede energie. Je kunt de last dragen met jouw eigen tijd in het vooruitzicht. Jouw eigen tijd met regelmaat.